Nu de verkiezingen voor de deur staan, stellen wij graag onze kandidaten aan jullie voor. Onze eerste kandidate is Hilde Baele, derde schepen in Lochristi en kandidaat voor het Vlaams parlement.
Hallo Hilde! Stel jezelf eens even voor aan de mensen die jou nog niet kennen.
Ik ben Hilde Baele geboren en getogen in Zaffelare – daar ben ik trouwens heel trots op – en nu al 25 jaar woonachtig in Lochristi. Ik heb een tweelingzus en een broer met wie ik samen in het bedrijfsleven sta. Ik ben geboren in een ondernemersgezin en als kinderen hebben we het geluk gehad dat we de onderneming van onze ouders konden overnemen. Ondertussen hebben we samen 3 bedrijven in de automobielsector, mooie projecten dus.
Mijn beste persoonlijke projectje, waar is superfier op ben, blijkt echter Niels, mijn zoon van 18 jaar die me noodgedwongen ook voetbalmama maakt. Gelukkig heb ik nogal een breed interesse veld (lacht) en ben ik graag tussen de mensen. Zo leer je elke dag nieuwe dingen bij en dat is wat je rijker maakt als persoon.
Van opleiding ben ik germaniste, van karakter eigenzinnig, wat de overstap van taal naar industrie voor mij niet onlogisch maakte.
Afkomstig uit een ondernemersgezin, hoe ben je dan in de politiek en bij VLD terechtgekomen?
Goh, ik ben thuis echt in een blauw vat gestoken, en mijn ouders hadden de vaste overtuiging: een ondernemer stemde voor de VLD. Toen ik 19 was kwam Gentille Mabilde samen met de vader van huidig burgemeester Yves Deswaene aan mijn moeder vragen of ze op de lijst wou staan. Uit schrik dat de klanten dan zouden wegblijven, heeft ze voorgesteld om mij of mijn zus op de lijst te zetten. Mijn zus en ik hebben dan kop of munt gespeeld en ik bleek de gelukkige te zijn. Mijn eerste slogan was “Geen wilde verhalen, stem Hilde Baele”. Ik werd rechtstreeks verkozen in de gemeenteraad. Dat was in 1994, het jaar dat ook onze burgemeester voor de eerste maal opkwam. Ondertussen zit ik al 30 jaar in de politiek.
Een jubileum dus, is het altijd zo vlot gegaan?
Jammer genoeg niet. In 2000 stond ik ook op de lijst maar raakte ik niet verkozen. In 2006 werd ik opnieuw rechtstreeks verkozen. In 2010 werd ik voorzitter van de gemeenteraad nadat Sandro Di Nunzio een schepenmandaat opnam. Sinds 2023 ben ik zelf schepen in opvolging van Marie-Claire Van Nieuwenhuyse.
Jouw schepenambt telt heel wat bevoegdheden waaronder cultuur, toerisme, de bibliotheek, het kunstonderwijs enz. Is dit ambt jouw op het lijf geschreven?
Ja echt wel, cultuur leunt helemaal aan bij mijn opleiding. Ik ben vooral fan van gesproken cultuur en ik heb ook zelf toneel gespeeld. Deze bevoegdheden helpen me ook om mijn honger naar wijsheid en kennis te stillen, veel opsteken en tussen de mensen zijn, helemaal mijn ding. Ook de andere bevoegdheden sluiten nauw aan bij mijn interesses. Zo zal ik als ik op weekend ga, altijd eerst het infopunt toerisme opzoeken en een goed boek zit bij mijn standaarduitrusting.
Bij cultuur wordt vaak gedacht aan musea en grote steden, hoe zit dat eigenlijk in Lochristi?
Tijdens Ambrosiana heb ik pas echt goed gezien dat Lochristi een rijk cultuur- en verenigingsleven heeft, maar veel blijft vaak onder de radar. Wanneer ik dan evenementen of een voorstelling bezoek, merk ik toch snel dat iedereen nog vaak op zijn of haar eilandje blijft. Beetje mysterieus, niet teveel prijsgeven. Maar op een eilandje word je niet opgemerkt eh? We moeten dan ook veel meer samenwerken met elkaar, dat is verrijkend en je zal er je eigenheid niet met verliezen. Mijn motto is niet voor niets 1 + 1 = 3. Daar geloof ik heel sterk in. Samen iets organiseren zal ook zorgen voor een grotere opkomst wat toch ook goed meegenomen is, niet? Er worden zoveel inspanningen geleverd op zoveel vlakken om tot een goede voorstelling of goed optreden te komen, dat mag gezien worden.
Zijn er dan zaken die je als schepen nog wil realiseren om cultuur meer bij het grote publiek te brengen?
Ik droom toch van een digitaal communicatiekanaal of een app waarop mensen kunnen zien wat er die dag te doen is in Lochristi. Maar misschien moet dit geen droom blijven. Ik sprak hier reeds over met de medewerkers van de cultuur-en communicatiedienst en die zijn het idee ook zeer genegen. Dat is positief want ook tussen de gemeentediensten moet informatie over activiteiten vlot uitgewisseld kunnen worden. Het zal de verenigingen alvast dichter bij elkaar brengen, ongeacht de strekking ervan.
Daarnaast wil ik ook een draaiboek maken om in de dorpskernen mensen dichter bij elkaar te brengen. De 11 juli-viering ging vroeger al eens door in Uyttenhove en werd bijgewoond door een 60-tal personen. Deze activiteit werd vorig jaar verhuisd naar het park achter de kerk in Lochristi en haalde meer dan 500 mensen op de been!
We moeten ook nadenken over het combineren van naschoolse activiteiten met naschoolse opvang. Lochristi heeft een waaier aan mogelijkheden; een muziekacademie, een muziekschool, harmonieën, dansscholen, sportverenigingen, crea ateliers, jeugdverenigingen enz. Stel je voor dat een kind na de schooluren onmiddellijk kan kiezen tussen klassieke opvang, naar de dansles, naar de muziekschool, of een andere hobby; fantastisch toch! En het bespaart de ouders heel wat reistijd. Het is een natte droom van mij om dit te realiseren, samen met de gemeente en de private sectoren.
Mooie toekomstplannen, maar wat vond je zelf je mooiste verwezenlijking de afgelopen jaren?
Voor mezelf was dat Ambrosiana wat ik samen met Frederik Droesbeke en de collega’s organiseerde. Daar ben ik mezelf echt tegengekomen. Heel hard werken, maar ook enorm veel voldoening van gekregen. Het fantastische resultaat dat we daar bereikt hebben, hebben we te danken aan de goede samenwerking tussen de diensten, de cultuurraad, de gilden, de ondernemers en de vele vrijwilligers.
Je staat nu voor de eerste keer op een Vlaamse lijst als effectief kandidaat. Heb je daar lang over moeten nadenken?
In 2018 ben ik een eerste keer gevraagd om op de lijst te gaan staan. Mijn zoon was toen te klein en ik zag niet in hoe ik alles georganiseerd kon krijgen. Ditmaal heb ik wel ja gezegd toen Stephanie D’Hose het mij vroeg. Ik wilde ook Sandro een duwtje in de rug geven en tegelijk een signaal geven aan vrouwen dat er ook voor hen mogelijkheden zijn in de politiek.
Na 30 jaar gemeentepolitiek wil ik ook wel weten hoe bovenlokaal connecties worden gemaakt en de besluitvorming werkt, allemaal kennis die ik kan meenemen om mijn lokaal mandaat zo goed mogelijk uit te voeren. Je bouwt kennis op, wijsheid en daar groei je van. En groei is altijd positief!
Stel dat je minister kan worden, welke bevoegdheden zou je dan het liefst hebben?
Als ik dan toch mag kiezen zou ik er een aantal combineren. Ik zou bevoegd willen zijn voor de kleinere zelfstandigen, want die hebben nood aan zuurstof. En met zuurstof bedoel ik niet noodzakelijk financiële hulp, maar wel vereenvoudiging van administratieve lasten. Ik zou ook kinderen met psychologische problemen sneller bij een goed vangnet willen krijgen. Als kleine ervaringsdeskundige weet ik wat een verschil dit kan maken. En als toetje wil ik ook bevoegd zijn voor cultuur, dit is zo verrijkend, ik kan nog moeilijk zonder.
Stephanie D’Hose zal blij zijn dat te horen. Tot slot Hilde, in april lanceerden een aantal kranten een stemtest. Heb je die ondertussen afgenomen en zo ja, met welke politicus heb je het meeste gemeen.
Ik deed de stemtest een aantal keer en kom telkens uit op andere resultaten; voor mij zijn de vragen iets te breed en mis ik wel wat ruimte voor nuance. Ik kan enkel stellen dat ik het meeste opkijk naar onze premier, over partijgrenzen heen is dat voor mij de politicus met het grootste hart en die het meest bescheiden is gebleven.
Dankuwel voor dit gesprek, ik wens je alvast veel succes met de campagnes!
Dank u wel!
